چهارشنبه، فروردین ۲۶

پاسارگاد


اگرچه کوروش کبیر(Cyrus the great) آنطور که شایسته است در ایران شناخته نشده ، اما در فرهنگ غرب به چندین وجه معروف است که یکی از مهمترین آنان "پایه گذاری اولین قوانین حقوق بشر جهان" است. هنگام ورود سپاه ایران به بابل، کوروش دستور داد تا بر روی استوانه ای سفالین فرامین حقوق بشر را حک کنند ، که امروز باعث بالندگی ما ایرانیان است. این است که تاریخ نگاران و فسیلسوفانی نظیر افلاطون ،فیثاغورث ، هرودت ، گزنفون ، ویل دورانت ، ویکتور هوگو ، کنت گوبینو ، هگل، شاتوبراین ، پاپ کلمنتوس پنجم ، ناپلئون ، بوسویه ، دانیل روپس ، گیرشمن ، مولانا ابوالكلام آزاد ، علامه طباطبايي ، دکتر علی شریعتی ، حجه الاسلام شهید هاشمی نژاد ، دکتر باستانی پاریزی و... قلم به مدح کوروش می فرسایند.
حکاکی "انسان بالدار" دردر دشت مرغاب پاسارگاد(Pasargade)، نقش برجسته‌اي از كوروش است که ظاهرا وجه تقدس کوروش را در نظر مردم آن زمان ، يادآور می شود. در بالای این اثر به سه زبان زنده آن دوران نوشته شده بود " من کوروش پادشاه ایرانم ..." . سبک هنری خاص این اثر مربوط به دوره قبل از تخت جمشید است و شامل نمادهای عجیبی می شود که حاصل ترکیب عقاید مذهبی پارسی ، عیلامی ، بابلی ، یهودی و... در قالب هنر است.
در سال ۱۹۹۴ بنای یادبودی از کوروش در سیدنی(Sydney-Australia) ساخته شد تا یادآور صلح و برابری تمام نژادها و پیروان تمامی ادیان باشد ، که نسخهء کپی برداری شده ای از تمثال کوروش در پاسارگاد بود. چندی بعد که به علت بازیهای المپیک ۲۰۰۰ ، مجتمع ورزشی "پارک المپیک سیدنی"(Sydney Olympic Park) گسترش می یافت ، این اثر در محدودهء ساخت و ساز پارک قرار گرفت اما با برنامه ریزی هایی که انجام گرفت تخریب نشد و امروز در محوطه "پارک المپیک سیدنی" قرار دارد.
طراح این اثر ۴ متری ، لوییس باتروس(Lewis Batros) است که در پیاده سازی آن از یک هنرمند ایرانی به نام فرشته صادق(Fereshteh Sadegh) بهره برده است.
زمان عكاسي : فروردين 1387

دوشنبه، فروردین ۲۴

غار شاپور



غار شاپور در انتهای تنگ چوگان و در چهار کیلومتری شهر بیشاپور مهمترین پایتخت ساسانیان در ارتفاع حدود ۸۰۰ متری از سطح زمين قرار دارد و دهانهٔ آن حدود ۳۰ متر می‌باشد. در دهانهٔ این غار مجسمهٔ شاپور قرار گرفته‌است و به همین دلیل این غار به نام شاپور معروف شده‌است. مجسمهٔ شاپور با وجود گذشت ۱۷۰۰ سال کماکان پابرجا می‌باشد و تنها مجسمهٔ باقی‌مانده از دوران باستان است که حدود ۷ متر ارتفاع دارد و حاصل تراشیده شدن ستون سنگی موجود در غار می‌باشد. بعد از گذشت سال‌ها کماکان سر این مجسمه سالم می‌باشد ولی دو دست آن شکسته‌اند. مجسمه در اثر وزن زیادش واژگون شده‌بود که در سال ۱۳۳۶ توسط ارتش در جای خود قرار گرفت. این مجسمه، شاپور را به صورت ایستاده نشان می‌دهد.
زمان عكاسي : فروردين 1386

عمارت جهان نما (شيراز)

زمان : ارديبهشت 1387
تاريخچه‌ي باغ جهان‌نما

شنبه، فروردین ۲۲

آستانه مقدسه بي‌بي حليمه خاتون(س)

زمان : اسفند85
زمان : اسفند85
زمان : فروردين 88
زمان : بهار 1374
مكان : خوزستان ، بهبهان ، روستاي تيله‌كوه

در زمان حکومت بني عباس شدت عداوت و کينه عليه اهل بيت پيامبر(ص) اوج گرفت و شروع کردند به حمله و هجوم به خانه هاي بني هاشم، همه از مدينه فرار کردند و روي به سوي ايران آوردند. شدت ظلم بني عباس بحدي بود که جوانهاي آنها را در هر کجا ميديدند، بقتل مي رساندند، تا زمان ولايتعهدي حضرت امام رضا(ع) که بني هاشم براي آزادي خود بطرف ايران آمدند پس از اينکه طبق تاريخ، حضرت امام رضا(ع) را با حيله به شهادت رساندند تمامي اهل بيت که به ايران آمده بودند. خود را گرفتار ديدند و از ترس دشمن پراکنده شدند و دشمن در تعقيب آنها روز بروز بر شدت اعمالش مي افزود، بطوريکه در هر کجا يکي از بني هاشم را مي ديدند فوري سر مي بريدند.
بي بي نفيسه به اتفاق برادران و خواهران احمد بن موسي (شاه چراغ) فضل و حسين و حيدر و خواهران حکيمه و زبيده و خديجه عده ي زيادي از نوادگان امام موسي کاظم(ع) از طريق خوزستان وارد استان فارس شده و در آنجا جنگ برپا مي شود و عده اي به شهادت مي رسند و بقيه در کوهها و دشت بهبهان و اطراف پراکنده مي شوند و در آنجا عده اي بشهادت رسيده و بقيه به کوهها پناه مي برند.